Ik liep vandaag langs het terras van café ‘Het Trefpunt’ in Geijsteren.
Mijn blik bleef hangen bij een metalen rek dat op het terras stond.

Ik had het eerder gezien, maar vandaag keek ik écht.
En ik moest glimlachen.

Op het terras stond een rek met een klein zwart tapvaatje met eronder een metalen drinkbak.
En daarboven, handgeschreven op een houten plank: Hondenbier.
Inclusief een getekende hondenpoot.

Geen gelikt bord of dure branding. Gewoon een houten plank, een grap en een bak water.
En toch gebeurt er van alles.

Alsof iemand zegt: “We denken hier niet alleen aan mensen, ook jouw hond is welkom. Mét gevoel voor humor.”
Gastvrijheid in de overtreffende trap.
Wat ik zie, is meer dan een grap voor de hond.
Het is plezier dat overslaat en precies dát blijft hangen.

En ineens viel bij mij het kwartje.
Dit ís zo’n ondernemer die geen marketingplan nodig heeft om met iets te komen waar je blij van wordt. Die lol heeft in dingen verzinnen en in verrassend welkom heten. In nét dat andere doen wat mensen onthouden.

Zo iemand herken ik direct en noem hem in mijn werk een Ideeënfontein.
Altijd een stroom aan ingevingen, invallen en grappige vondsten.
Niet per se groots of winstgevend wél ontwapenend.

In mijn werk als loopbaanadviseur gebruik ik allerlei tools om te ontdekken wat iemand van nature drijft.
Want op een cv of tijdens een gesprek komen deze talenten niet zo snel naar voren.
Maar ‘in het wild’ tref je ze geregeld aan. Zo ook op dit terras bij 25 graden met een bak Hondenbier. Met hele eenvoudige middelen. Maar o zo duidelijk.